Bu yazımızda siz değerli okuyucularımıza tarihe iz bırakmış Osmanlı Padişahların sözlerini dile getireceğiz. Şimdiden keyfili okumalar dileriz:
Sultan 2. Mustafa Han: Bana ağırlık ve hazine lazım değil. Yerinde kuru ekmek yerim. Vücudumu din uğruna esirgemem. Her ne denli zahmet arzulanırsa, sabr-ü tahammül eylerim. Halka hizmet tamama ermeyince seferden dönmem. Elbette kendim giderim!
Fatih Sultan Mehmet Han: “Baba, eğer padişah siz iseniz geliniz ve ordunun başına geçiniz. Yok, eğer padişah ben isem, size emrediyorum! Gelip ordunun başına geçiniz.”
Hak arayan varsa, hakkını verin. Baş kaldıran varsa, başını kesin.
Sultan 2. Mahmud Han: Kılıç kınından çıkmadıkça it sürüsü dağılmaz.
Allah, peygamber korkusu bilmez alçaklar! Unutmayın ki, intikam gecikir ama asla yaşlanmaz!
Sultan 2. Abdülhamid Han: Savaş yalnız sınırlarda olmaz. Savaş bir milletin topyekûn ateşe girmesidir. Eğer bu bütünlük sağlanmamışsa zafer tesadüfi, yenilgi kaderdir.
Sultan 3. Mehmed Han: Valide, biz Sultan oğlu sultanız, kullanmayacaksak Eyüp Sultan Camii’nde bu kılıcı niçin kuşandık? Kararımız karardır, sefere çıkacağız. Taht uğruna devleti feda etmeyiz.
Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi.
Şah İsmail’e
Şahım sen herkesi sadık yar sanma.
Sen herkesi dost mu sandın? Belki o, düşman olur.
Sadık ol, belki o alemde komutan olur.
Yar olur, düşman olur, komutan olur, sevgili olur.
